Wielki wkład pracy w
zagospodarowanie budynku, zorganizowanie pracy Szkoły
Podstawowej nr 4 włożyła kadra nauczycielska w składzie:
p. Władysława Jasielczuk
p. Stanisława Badura
p. Walentyna Tur
p. Eugenia Trwoga
p. Janina Jancewicz
p. Władysława Szczebiot
p. Apolonia Mozolewska
|
p. Zofia Bondaryk
p. Bronisław Czaplejewicz
p. Leokadia Borys
p. Ludmiła Jarosz
p. Wiera Żuk
p. Zoja Ancypo
p. Nina Ciuruś
|
p. Władysław Krajewski
p. Bernadeta Puczyłowska
p. Helena Romańczuk
p. Józefa Matuk
p. Genowefa Arciuch
p. Władysława Misterko
p. Krystyna Czołpińska
|
Jednocześnie ze Szkołą Podstawową nr 4 została
zorganizowana i zlokalizowana w tymże budynku Zasadnicza
Szkoła Rolnicza pod kierownictwem pana Kazimierza
Wołyńca, która opuściła nas w 1974r
Dobre
warunki lokalowe skłoniły władze oświatowe do
przeniesienia dzieci specjalnej troski ze Szkoły
Podstawowej nr 3 (obecnie „dwójki” ) do Szkoły
Podstawowej nr 4. Dzieci klas specjalnych uczyły się w
tej szkole do 1984r do chwili usamodzielnienia się
Szkoły Podstawowej Specjalnej.Budynek
szkoły 1000-latki był najbardziej okazały w Sokółce.
Dobrze wyposażone klasopracownie, największa w mieście
sala gimnastyczna stały się miejscem konferencji
przedmiotowo – metodycznych, zawodów sportowych i
różnych imprez artystycznych. Nowa szkoła w
ówczesnym czasie była chlubą Wydziału Oświaty, którym
kierował pan Józef Zalewski.
Dobra baza lokalowa umożliwiła pobyt grup przedszkolnych w
różnych okresach czasu.
W wyniku reorganizacji sieci szkolnej w Sokółce w 1974r
polegającej na połączeniu Szkoły Podstawowej nr 2 ze
Szkołą Podstawową nr 1 zmieniony został numer
naszej szkoły na nr 3 i pod tym numerem szkoła
funkcjonuje do dziś.
Ważną datą w
dziejach szkoły jest 8 maja 1975r, kiedy to Szkole
Podstawowej nr 3 nadano imię Walerego Wróblewskiego i
wręczono sztandar ufundowany przez Komitet Rodzicielski.
Odsłonięto też tablicę pamiątkową na froncie budynku.
Największym wydarzeniem była reorganizacja szkoły, która
nastąpiła 1 września 1996r Kuratorium Oświaty i
Wychowania w Białymstoku powołało do życia II Liceum
Ogólnokształcące w Sokółce w budynku Szkoły
Podstawowej nr 3 w Sokółce.
Od 1
stycznia 1997r powstaje Zespół Szkół Ogólnokształcących
w Sokółce obejmujący te dwie szkoły. Liceum
Ogólnokształcące, które funkcjonowało 6 lat ukończyło
176 uczniów.
Reforma oświatowa w końcu lat 90-tych zmieniła strukturę
szkolnictwa w Polsce. Powołano do życia gimnazja.
Od 1 IX 1999r w Zespole Szkół Ogólnokształcących w
Sokółce funkcjonowały trzy szkoły o różnych cyklach
kształcenia.
Po wygaśnięciu Liceum od 1 IX 2002r do dziś w skład Zespołu
Szkół Ogólnokształcących wchodzi Szkoła Podstawowa nr 3
i Gimnazjum nr 2 w Sokółce. Ogółem uczy się ok.550
uczniów w 10 oddziałach szkoły podstawowej i 9
gimnazjum. Pracuje 43 nauczycieli i 19 pracowników
administracyjno - obsługowych.
W
minionym 40-leciu szkoła miała 5 dyrektorów i 6
zastępców.
W latach 1968- 1971 kierowniczką „ czwórki” była śp.
Stanisława Zalewska a jej zastępcą Władysława Jasielczuk.
Przez
następne 2 lata kierował szkołą Romuald
Puczyłowski z Władysławą Jasielczuk, a przez rok 1973 –
1974 funkcję już nie kierownika, a dyrektora pełniła
Władysława Jasielczuk, a zastępcą Janina Jancewicz.
Od początku roku szkolnego 1974 – 1976 dyrektorem
został Stanisław Omachel, który pełnił funkcję
przez 12 lat. Zmieniali się jedynie zastępcy dyrektora.
W latach 1974-1977 obowiązki wicedyrektora pełniła Zoja
Ancypo, a przez 2 lata Kazimierz Taudul. Od 1986r po
odejściu Stanisława Omachela, dyrektorem szkoły został
Kazimierz Taudul, a wicedyrektorem Teresa
Rygasiewicz.
W minionym 40-ciu funkcjonowania szkoły pracowało ogółem
139 nauczycieli. Część zmieniła miejsce pracy,
wyjechała za granicę, bądź zrezygnowało z zawodu.
8 naszych koleżanek i kolegów nie żyje:
Stanisława Zalewska
Genowefa Arciuch
Władysław Krajewski
Leokadia Borys
Władysława Misterko
Stanisława Badura
Krystyna Czubata
Bronisław Czaplejewicz
Dzięki zaangażowaniu, wytężonej często niełatwej pracy
nauczycieli i wychowawców możemy szczycić się znacznymi
osiągnięciami w różnych dziedzinach działalności naszej
placówki. Do nich należą: konkursy przedmiotowe, sport,
działalność artystyczna dzieci, organizacje uczniowskie
takie jak ZHP i PCK i inne. Uczniowie klas najstarszych
rokrocznie startowali w konkursach przedmiotowych izajmowali znaczące miejsca w rejonie, a nawet w
województwie. Do najbardziej wymiernych osiągnięć
naszych uczniów należy zaliczyć sukcesy sportowe w
łyżwiarstwie, piłce ręcznej, szachach oraz niektórych
konkurencjach lekkoatletycznych.
W kronikach odnotowana jest „złota zima” 1985r. , kiedy
to nasi uczniowie w „Błękitnej Sztafecie” i Złotym
Krążku” zajęli dwa I miejsca na ogólnopolskich zawodach
o Puchar „Świata Młodych”, które odbywały się w Sokółce
na lodowisku Szkoły Podstawowej nr 1. Nie sposób wymienić innych osiągnięć naszych łyżwiarzy
wykraczających poza granicę województwa białostockiego.
Najcenniejszymi są: IV miejsce na Igrzyskach Zimowych w
„Błękitnej Sztafecie” w Cieszynie w 1986 roku i IV
miejsce tego samego szczebla w „Złotym Krążku” zajęte
przez chłopców w Nowym Targu w 1984 roku. Jest to
niewątpliwie zasługa wszystkich nauczycieli w-f, a
szczególnie pani Jadwigi Krychniak, która pracując w
naszej szkole zapoczątkowała pasma sukcesów. Kontynuował
je Andrzej Wysocki. Niemały jest także udział
Kazimierza Taudula w sukcesach sportowych szkoły nie
tylko w łyżwiarstwie ale i innych dyscyplinach
sportowych, między innymi w piłce ręcznej, w której to
dyscyplinie należeliśmy do czołówki województwa przez
kilka kolejnych lat.
O
innych osiągnięciach w sporcie szkolnym można mówić
wiele i wcale one nie będą takie przeciętne.
Wymienić należy także sukcesy naszych szachistów
(m.in. 4 miejsce w Polsce), których szkolił pan dyrektor
Stanisław Omachel, a dzisiaj te świetne tradycje
kontynuuje pan Jarosław Raczkowski.
Zainteresowania i uzdolnienia były rozwijane poprzez
wycieczki turystyczno-krajoznawcze. Co roku organizowano
kilka wycieczek. Nauczyciele pracowali także w czasie
ferii i wakacjach, na zimowiskach, półkoloniach,
koloniach letnich i obozach wędrownych. Ta ostatnia
forma letniego wypoczynku w naszej szkole była
najbardziej popularna. Przez szereg lat ze szkoły
wyruszały w Polskę nawet po 4 obozy wędrowne. Wielu z
nas zaliczyło po kilka obozów jako kadra prowadząca, ale
niewątpliwym rekordzistą jest Władysław Krajewski, który
przemierzył Polskę wzdłuż i wszerz prowadząc
ponad 100 obozów, z tego wiele z uczniami naszej szkoły.
Na przestrzeni 40-lecia działalności szkoły liczba uczniów
wahała się od 500 do 600. W ślady swoich nauczycieli
poszło 50 uczniów. Dziesięciu z nich pracuje w naszej
szkole: Anna Andrzejewska, Dorota Kamińska, Adam
Kowalczuk, Barbara Tolko, Dorota Szczesiul, Katarzyna
Daszuta, Alina Jakimiec, Małgorzata Jankiewicz,
Radosław Kacunel.
|